♫ หนูน้อยโดโรธี เดินทางไป ณ ที่แปลกใหม่ ได้พบพ่อมดยิ่งใหญ่ พร้อมพ้องเพื่อนร่วมผจญภัย หนูน้อยโดโรธี เธอช่างมีหัวใจกล้าหาญ เรื่องเธอกลายเป็นตำนานเล่าขานในดินแดนแห่งออซ ♫
นานมาแล้วที่เมืองแคนซัสอันไกลโพ้น หนูน้อยโดโรธีอาศัยอยู่กับลุงเฮนรี่ คุณป้าเอม และหมาน้อยโตโต้ วันหนึ่งเกิดพายุไซโคลนพัดเอาเธอและบ้านหมุนเคว้งลอยขึ้นฟ้า ตกลงมาทับแม่มดแห่งตะวันออกที่อาศัยอยู่ ณ ดินแดนแห่งออซตาย ร่างสลายไปหมด เหลือเพียงร้องเท้าวิเศษสีเงินของแม่มดเท่านั้น
ผู้คนที่ดินแดนแห่งออซขอบคุณโดโรธีที่ช่วยฆ่าแม่มดใจร้ายและมอบรองเท้าวิเศษของแม่มดให้เธอ โดรโรธีหาทางกลับบ้าน พวกเขาจึงแนะนำให้โดโรธีไปถามทางจากพ่อมดแห่งออซผู้ยิ่งใหญ่ ที่มีความเก่งกล้าสามารถเหนือใครในดินแดนแห่งนี้ ปราสาทพ่อมดอยู่สุดถนนก้อนอิฐสีเหลือง เธอและโตโต้ จึงออกเดินทางไปหาพ่อมดทันที
♫ เราออกเดินทาง ไปพบพ่อมดแห่งออซ เก่งกล้าสามารถสุดยอด พ่อมดแห่งออซ ต้องช่วยเราได้ ♫
ระหว่างทางเธอเดินผ่านทุ่งนา เห็นหุ่นไล่กาพูดได้ เธอจึงพูดกับเขาว่า
“ฉันกำลังเดินทางไปพบพ่อมดแห่งออซ เธอรู้จักมั้ย”
“เอ่อ ใครกัน พ่อมดแห่งออซ ข้าไม่รู้จักหรอก จริงๆแล้ว ข้าไม่รู้จักใครๆ เลย เพราะข้าไม่มีสมอง”
“งั้นเราไปหาพ่อมดด้วยกันมั้ย บางทีพ่อมดอาจให้สมองแก่เธอได้นะ”
“เออ ไปสิไป”
♫ เราออกเดินทาง ไปพบพ่อมดแห่งออซ เก่งกล้าสามารถสุดยอด พ่อมดแห่งออซ ต้องช่วยเราได้ ♫
โดโรธีและหุ่นไล่กาออกเดินทางต่อไป คืนนั้นที่กระท่อมหลังหนึ่ง เธอได้พบมนุษย์สังกะสี เป็นสนิมทั้งตัว ยืนนิ่งไปไหนไม่ได้ เธอจึงเอาน้ำมันมาหยอดตามข้อต่อจนเขาขยับตัวได้ มนุษย์สังกะสีคิดว่าพ่อมดน่าจะมอบหัวใจให้เขาได้ จึงขอตามไปเมืองมรกตด้วย
♫ เราออกเดินทาง ไปพบพ่อมดแห่งออซ เก่งกล้าสามารถสุดยอด พ่อมดแห่งออซ ต้องช่วยเราได้ ♫
ระหว่างทางมีสิงโตตัวใหญ่คำรามใส่เจ้าโตโต้แต่ไม่น่ากลัวเลย โดโรธีว่ามันเป็นสิงโตจี้ขลาด รังแกแม้แต่สุนัขตัวเล็ก มันยอมรับโดยดี และขอเดินทางไปพบพ่อมดด้วย เผื่อพ่อมดจะมอบความกล้าหาญให้มันได้
♫ เราออกเดินทาง ไปพบพ่อมดแห่งออซ เก่งกล้าสามารถสุดยอด พ่อมดแห่งออซ ต้องช่วยเราได้ ♫
ในที่สุดโดโรธีและเพื่อนๆก็เดินทางถึงเมืองมรกต และได้พบพ่อมดที่มีศีรษะขนาดใหญ่โต
“ข้าคือพ่อมดแห่งออซ พวกเจ้าต้องการอะไร”
“หนูชื่อโดโรธี หนูอยากกลับบ้านที่เมืองแคนซัส”
“หุ่นไล่กาล่ะ เจ้าต้องการอะไร”
“ข้า อยากมีสมอง จะได้คิดอ่านจดจำอะไรได้”
“ข้าคือมนุษย์สังกะสี ข้าอยากได้หัวใจ จะได้มีความรู้สึกเหมือนมนุษย์ทั่วไป”
“แล้วเจ้าล่ะ เจ้าสิงโต”
“ข้าอยากได้ความกล้าหาญ ทุกคนจะได้เกรงกลัวข้า”
“ได้ พวกเจ้าจะได้ทุกอย่างตามที่ขอ แต่มีข้อแม้ว่าพวกเจ้าจะต้องฆ่าแม่มดตะวันตกให้ได้ก่อน”
ทั้งหมดออกเดินทางไปพบแม่มดแห่งตะวันตก ระหว่างทางแม่มดสั่งฝูงหมา่าให้มาฉีกร่างโดโรธีและเพื่อนๆ แต่ฝูงหมาป่าตกใจกลัวสิงโต วิ่งหนีกลับไป แม่มดสั่งให้ฝูงกามาไล่จิก พวกมันก็กลัวหุ่นไล่กา บินหนีกลับไป แม่มดสั่งฝูงผึ้งมารุมต่อย แต่ก็ต่อยมนุษย์สังกะสีไม่ได้ สุดท้ายแม่มดคิดจะทำร้ายโดโรธี แต่ก็ไม่สามารถทำได้ เพราะรองเท้าสีเงินที่เธอสวมอยู่นั้น มีพลังวิเศษ แม่มดพยายามแย่งรองเท้าวิเศษจากโดโรธี เธอจึงสาดน้ำไปที่ตัวแม่มด ทันใดนั้นแม่มดร้ายก็ตัวหดเล็กลงกลายเป็นหมาพุดเดิ้ล
(เสียงหมาเห่า)
เมื่อโดโรธีและเพื่อนๆ ปราบแม่มดแห่งตะวันตกได้จึงรีบกลับมาหาพ่อมด และก็รู้ความจริงว่าที่แท้พ่อมดหัวยักษ์ก็คือชายแก่ใจดีร่างเล็ก และทุกๆคน ก็ร้องขอรางวัลจากพ่อมดแห่งออซ
♫ พวกเราดีใจปราบแม่มดร้ายได้ แล้วไหนล่ะรางวัลของพวกเรา♫
♫ พวกเราดีใจปราบแม่มดร้ายได้แล้วไหนล่ะรางวัลของพวกเรา ♫
♫ มาสิเจ้าหุ่นไล่กา มาเอาสมองเจ้าไป เข็มหมุดเล็กๆนี่ไง ปักลงไปบนหัวเจ้าเลย ♫
“ว้าว ข้าฉลาดแล้ว ความคิดแจ๋วขึ้นมาทันที อ่านเขียนจำได้เต็มที่ เพราะข้ามีสมองเหมือนคน”
♫ เจ้ามนุษย์สังกะสี อยากจะมีหัวใจใช่มั้ย หมอนหัวใจนี่ไง ข้ามอบใจให้เจ้าไปเลย ♫
“นี่เหรอหัวใจข้า ข้าชอบยิ่งนัก รู้สึกถึงความรัก อารมณ์หลากหลายเหมือนใจคน”
♫ เจ้าสิงโตขี้ขลาด อยากจะเก่งกาจนักหรือนี่ ดื่มน้ำมรกตนี้ เจ้าจะมีแต่ความกล้าหาญ ♫
“โอ้โห ตัวข้ากล้าหาญกว่าใคร ต่อไปนี้ไม่กลัวไม่เกรง ใครคิดมาข่มเอง ข้าเก่งกล้า ข้าไม่กลัวใคร โว้วว”
ส่วนโดโรธีที่อยากกลับบ้าน พ่อมดพาเธอไปขอความช่วยเหลือจากนางฟ้ากลินด้า นางฟ้าบอกให้เธอเอารองเท้าสีเงินมากระทบกันสามครั้ง พร้อมพูดชื่อสถานที่ที่เธออยากจะไป โดโรธีกอดเจ้าโตโต้แล้วนำรองเท้ามากระทบกันสามครั้ง แล้วพูดว่าอยากกลับบ้านของเธอที่เมืองแคนซัส ทันใดนั้นลมพัดเธอและเจ้าหมาน้อยโตโต้งุ้มเป็นวงกลมไปในอากาศ ในที่สุดทั้งสองก็กลิ้งลงบนพื้นหญ้าอันคุ้นเคย
คุณป้าเอมวิ่งมาหาและกอดเธอ โดโรธีดีใจที่ได้กลับบ้านและเล่าให้ป้าฟังถึงเพื่อนๆ และการเดินทางในดินแดนแห่งออซ
♫ หนูน้อยโดโรธี เดินทางไป ณ ที่แปลกใหม่ ได้พบพ่อมดยิ่งใหญ่ พร้อมพ้องเพื่อนร่วมผจญภัย หนูน้อยโดโรธี เธอช่างมีหัวใจกล้าหาญ เรื่องเธอกลายเป็นตำนานเล่าขานในดินแดนแห่งออซ ♫
ณ วันหนึ่งในช่วงเวลาแห่งฤดูร้อน แสงแดดส่องส่างให้ความอบอุ่นไปทั่วทุ่งหญ้าสีเขียวกว้างใหญ่ลมโชยอ่อ...
อ่านต่อ
ในป่าใหญ่แห่งหนึ่ง มีต้นไม้หลายต้นขึ้นอยู่ บางชนิดมีดอกไม้สวยงาม บางชนิดมีผลไม้ให้สัตว์ต่าง ๆ ได้...
อ่านต่อ
นานมาแล้วมีชายคนนึง อาศัยอยู่อย่างเดียวดายบนภูเขาทางภาคเหนือ ในวันหนึ่งของปลายฤดูร้อน มีสายฝนโปรย...
อ่านต่อ
